Duathlon...

Aan het begin van de vorige week werden we hier getrakteerd op een aantal fantastische zonsopkomsten. Wat een prachtige kleuren in de lucht! Maandag en dinsdag kon ik er 'alleen' maar van genieten vanaf de fiets op weg naar m'n werk, wat op zich al niet verkeerd is, maar als fotograaf jeuken dan wel je handen natuurlijk! Woensdag had ik wel tijd om even op pad te gaan. 

Op tijd uit bed en even buiten kijken; ja helder! De avond ervoor had ik al uitgezocht waar ik naartoe zou gaan en hoe laat de zon op zou komen. Ik had alle tijd...dacht ik! Mijn uitgekozen plek was alleen per fiets te bereiken en toen ik buiten kwam zag ik tot mijn schrik dat de lucht al rood aan het kleuren was. Snel statief achterop de fiets vastgemaakt en toen begonnen aan een nieuwe sport; foto-fiets-duathlon! Fietsen en fotograferen tegelijk. Alsof ik aan een tijdrit bezig was 'vloog' ik over de plaatselijke fietspaden richting de plek waar ik naartoe wilde gaan en ik zag in m'n ooghoeken de lucht steeds mooier verkleuren. Nu pak ik wekelijks wel de mountainbike om te sporten, maar dat fietst duidelijk comfortabeler dan met zware rugzak en statief! De twijfel sloeg na 10 minuten toe.... zal ik hier al gaan fotograferen of nog 10-15 minuten doorfietsen naar de plek die ik voor ogen heb? Die twijfel is dus funest. Een paar keer gestopt, maar dat leverde helemaal niets op! Ik gunde mezelf geen tijd het statief van m'n fiets te halen en o.a. een paar prachtige kansen om foto's van bewegende ganzen in vuurrood te maken water werden zo om zeep geholpen; stom!
Bij de Watermolenbeek aangekomen (de geplande plek) was de lucht al weer minder rood en maar niet verder gefietst en geprobeerd om nog iets te maken van dit kleine vennetje:

Als smeltende sneeuw in de volle zon verdween het rood uit de lucht en werd de lucht grijs met een klein oranje randje van de zon die daarna opkwam. Door de 'tijdrit met bepakking' van 25 minuten was ik blij dat ik even stil kon staan naast de camera om wat bij te komen. Stopt er naast me een andere fietser die terugkwam van het uitlaten van z'n hond; 'Zit er niet teveel sluierbewolking voor de zon?  Een half uurtje geleden was het hier mooi joh!'..........Grrrrr!

Hoe anders was het fotograferen het weekend daarvoor op de Oude Buisse Heide. Aan het eind van de middag 'op zoek' naar een mooie plek voor een ondergaande zon. Een stukje in het water gelopen om optimaal gebruik te kunnen maken van de reflecties in het water en dan heel stil staan om geen rimpelingen in het water te veroorzaken; wat een rust komt er dan in je lijf! En dan nog zo'n uitzicht; heerlijk!
Op de terugweg naar de auto was het al behoorlijk donker, maar in de lucht zat nog een mooie roze gloed! Camera op statief, naar boven gericht en toen even schuiven en zoeken naar het juiste standpunt!

De twee laatste foto's zijn gemaakt met de Sigma 12-24 mm groothoek wat toch wel een ideale lens is voor dit soort onderwerpen!