31 mei 2012

Een 'printje' van 17 meter...!

Het is altijd leuk om een foto van jezelf ergens te zien hangen, maar als die foto zo'n 17 meter breed en bijna 3 meter hoog is, dan geeft dat toch net even een ander gevoel! (hieronder een deel van de foto)
In Roosendaal zal zaterdagmiddag 2 juni a.s. de opening plaatsvinden van het nieuwe T-huis met daarin een Millieu Educatief Centrum en het nieuwe kantoor voor Natuurmonumenten West-Brabant. Natuurmonumenten heeft een expositiegang ingericht over landgoed Visdonk en ontwerpbureau Bos&Bos had o.a. een prachtige fotowand ontworpen met foto's van Visdonk. Op basis van wat kleine voorbeeldfoto's heb ik samen met de mensen van Bos&Bos gezocht naar de juiste locaties en toen 3 landschapsfoto's gemaakt met een voldoende groot aantal pixels om zo'n grote print te kunnen maken. Tevens de foto's van enkele 'figuranten' gemaakt waaronder een foto van 'n trotse dochter op een paard!
De grote foto is uiteindelijk 29.900 pixels breed en 5618 pixels hoog geworden en dat is toch een behoorlijk printje..!
Niet echt natuurfoto's in mijn stijl van fotografie, maar wel erg leuk om te doen!
Met dank ook aan Pieter Dhaeze voor het samenvoegen van die beelden.
Naast de grote wand nog enkele foto's aangeleverd voor sfeerwanden bij een ingang van het gebouw. Heel simpel, maar wél fraai en het laat mij weer zien dat ik eigenlijk eens wat meer met m'n foto's moet doen. Misschien de woonkamer eens van een mooi fotobehangetje voorzien....

Afgelopen anderhalve week ook druk bezig geweest met de jurering van de fotowedstrijd Natuur Dichtbij waarvan op zaterdagmiddag 16 juni de prijsuitreiking zal plaatsvinden in het T-huis te Roosendaal.
Foto Verschoore Roosendaal gaat volgende week aan de slag om de 25 genomineerde foto's te printen en deze foto's zullen tentoongesteld worden in Brasserie T-Huis / het MEC.

Ondertussen ook gestart met de voorbereidingen van een lezing bij het Millieuhuis in Spijkenisse op woensdagavond 20 juni a.s. Iedereen is daar van harte welkom!!

23 mei 2012

Bijna mooi....?!

Vorig jaar rond deze tijd (op 25 mei) heeft een heel groot deel van de Kalmthoutse Heide in brand gestaan. Op die dag had ik een fotoworkshop op het eiland Tiengemeten en daar was zelfs de lucht anders van kleur door de rookontwikkeling 50 km verderop. En toen ik terug naar huis reed zag ik vanaf het Haringvliet in zuidelijke richting een enorm brede rookkolom opstijgen; behoorlijk angstaanjagend om te zien! Vooral ook omdat je weet wat de gevolgen voor zo'n prachtig natuurgebied kunnen zijn.
Bij een eerste bezoek na de zomer viel op hoe diep zwart de bodem was op veel plaatsen, met vooral ook heel veel plukken groen gras.
Nu één jaar later was ik op de Kalmthoutse Heide en was ik toch ook weer verbaasd over de schoonheid van dit 'landschap in herstel'. Nog steeds op veel plaatsen die gitzwarte ondergrond, geel-groen gras, plakkaten met knalrode zuring en donkere Serengetti-achtige bomen; ik 'mag' het misschien niet zeggen, maar eigenlijk was het gewoon mooi om te zien..!
Natuur hoeft dus niet idyllisch groen te zijn om indruk te maken. Zelfs dit 'getekende' landschap laat zijn schoonheid zien in de vorm van prachtige glooiingen, kleuren en structuren. Toch wel een vreemde gewaarwording en ook wel onverwacht want ik was eigenlijk op pad gegaan met het idee om geen foto's te maken, maar had toch maar snel m'n camera meegepakt.
Aan het eind van onze vroege wandeling wachtte ons nog een leuke verrassing. Tussen de bomen door zag ik iets helder bruins, maar kon niet goed zien wat het was. Even een stukje verder gelopen en toen zag ik een prachtig ree liggen aan de rand van de heide.
Nou is een ree niet zo bijzonder, want als je vroeg of juist laat op pad gaan kom je die heel regelmatig tegen. Maar dit ree lag op de grond en dat zie je niet vaak (ik tenminste niet). Waarschijnlijk had ze niet in de gaten dat ze zo dicht bij een wandelpad lag (we waren vroeg en het was nog erg rustig in het bos), of haar jong lag in de buurt. In ieder geval een bijzondere ervaring. Ze bleef rustig, maar goed luisterend liggen en na 5 minuten zijn we rustig doorgelopen. Bij het maken van de foto bewust geprobeerd om het 'doorkijkgevoel' in beeld te brengen!

16 mei 2012

Het went nooit....

Afgelopen week heb ik foto's gemaakt voor een enorme fotowand in het nieuwe MEC in Roosendaal. Zondagmorgen waren de omstandigheden ideaal voor de laatste drie grote foto's (worden straks 4 x 2,7 meter!). Vroeg op pad omdat we bij de voorbereidingen hadden ontdekt dat het licht dan het mooist zou zijn. Ik liep langs de bosrand achter het Rozeven naar de plek van de eerste foto en werd een beetje 'overvallen' door de fantastische omstandigheden; bijna windstil, laagstaande zon, fris, veel ochtenddauw en bijna alle vogels waren druk bezig om met hun indrukwekkende zangsolo's indruk te maken op hun vrouwelijke soortgenoten! Door het belabberde weer van de afgelopen weken zou je bijna vergeten dat het voorjaar is, maar nu was het heerlijk! Gelukkig wen ik nooit aan het gevoel wat ik krijg als ik onder dat soort omstandigheden door de natuur loop!
Waarschijnlijk ben ik daarom natuurfotograaf geworden. Ik heb dan soms bijna de neiging de camera in de tas te laten en alleen maar te genieten.... maar daar krijg je geen foto van zo'n 12.000 pixels mee die ik op dat moment moest zien te maken. Dus toch maar snel aan het werk want de moederdag-ontbijt-op-bed-caterings-activiteiten stonden thuis ook nog op het programma om 9 uur........
Bij het Rozeven viel m'n oog op een druppeltje aan een rietstengel en ik kon het niet laten daar even een foto van te maken.
De foto is gemaakt met de nieuwe Canon 5DmIII die ik van Pieter Dhaeze mocht lenen (waarvoor mijn dank) om een zo optimaal mogelijke serie foto's voor de wand te maken. Een prachtige camera en weer iets om op m'n steeds langer wordende verlanglijstje te zetten.........

Hieronder een foto die ik van Jasper Doest mocht ontvangen. De foto is gemaakt bij de tentoonstelling rondom de prijsuitreiking van de Asferico fotowedstrijd en het geeft altijd een gevoel van trots om beelden van jezelf op een dergelijke manier 'terug' te zien;  ook dat went gelukkig nooit! Jasper bedankt!


Op vrijdagavond 15 juni a.s. organiseer ik weer een workshop met Natuurmonumenten in een 'nieuw', maar zeker verrassend,  natuurgebied aan de rand van de Brabantse wal. Hier vind je alle informatie over deze leuke workshop en kun je jezelf aanmelden! Er zijn nog plaatsen beschikbaar.

Afgelopen vrijdag heb ik een interview gehad met de gedreven mensen van Landschap vzw en dit interview zal (samen met enkele foto's) binnenkort in hun tijdschrift worden gepubliceerd! Spannend hoe het eruit zal zien, maar wél erg leuk! Op hun sites kun je ook portfolio's zien van andere natuurfotografen. Zeker de moeite waard om te kijken. Je kunt ook gratis het laatste nummer downloaden.

Na dit weekend gaan we de foto's jureren voor de fotowedstrijd 'Natuur Dichtbij', waar uiteindelijk ruim 700 foto's voor zijn ingestuurd! Meer nieuws hierover volgt..!

9 mei 2012

'Gewone' natuur!

In Nederland hebben we prachtige stukjes natuur en bijna altijd is dit eigendom van een natuurbeschermingsorganisatie. Niets mis mee natuurlijk, maar vorige week waren we op vakantie in Frankrijk (zo'n uur rijden van Parijs) en heb ik me weer verbaasd over de 'gewone' natuur die je daar nog tegenkomt.
Zowat naast ons huis stond de sleutelbloem te bloeien en dat was echt niet bijzonder, want in de wegberm op weg naar het dorpje stond er nog veel meer. Overal zag ik boshyacinten en daartussen hele stukken met lelietje van dalen.
Tijdens een wandeling in de buurt lagen de smaragdhagedissen soms een halve meter van ons pad en 's avonds laat hoorden we 3 nachtegalen zingen die blijkbaar aan het 'strijden' waren om de heerschappij in het stuk bos rondom onze tuin.
Op 2 meter van ons terras kwam bij zonnig weer een zandhagedis uit een holletje gekropen en zelfs een aanrollende voetbal was geen reden voor haar om weer 'naar binnen' te gaan...
Het benaderen van deze hagedis was niet zo moeilijk, maar al dat gras voor z'n kopje! Door te kiezen voor een grote diafragmaopening werd het gras nog een beetje wazig. Niet echt fraai misschien, maar het heeft ook wel iets natuurlijks. Dezelfde 'techniek' heb ik toegepast bij deze smaragdhagedis, die ik eerst van boven heb gefotografeerd. Helemaal erop en zonder iets op de voorgrond, maar dat was veel minder spannend. Nu zit hij echt verstopt en komt even nieuwsgierig kijken.

En bijna nergens zag je een bordje met 'Natuurgebied' of iets dergelijks! Eigenlijk is dit misschien wel 'gewone' natuur!
Fransen hebben overigens ook wel een wat andere moraal op het gebied van het omgaan met natuur. Op 1 mei is het traditie dat je elkaar een klein bosje Lelietjes van Dalen geeft om elkaar geluk toe te wensen en op die dag zagen we tijdens een wandeling overal mensen in het bos struinen om bloeiende leleitjes van dalen te plukken. Sommigen hadden blijkbaar of veel geluk nodig of een heel grote vriendenkring, want die liepen met bossen die ze amper in één hand vast konden houden! Maar gezien de enorme hoeveelheid nog aanwezige plantjes en het feit dat dit al een héél oude traditie is, zal de natuur misschien toch wel minder kwetsbaar zijn dan wij soms denken. Of is 'gewone' natuur gewoon sterker...?

Foto 1: Canon 60D + Sigma 150mm macro; F/5, iso 200, 1/60s
Foto 2: Canon 60D + Sigma 150mm macro; F/3.5, iso 200, 1/500s
Foto 3: Canon 60D + Tamron 17-50mm; F/3.5, iso 200, 1/320s
Foto 4: Canon 60D + Sigma 150mm macro; F/7.1, iso 200, 1/30s