Storm!

De nacht vóór kerstavond was het flink aan het stormen en was ik door die wind (ondanks dat het m'n eerste vakantiedag was) al redelijk vroeg wakker. Het was net licht aan het worden en toen ik buiten keek werd ik eigenlijk gelijk enthousiast van de snelheid waarmee de wolken van links naar rechts door de lucht trokken! Normaal ga ik niet zo snel ongepland fotograferen, maar ik kreeg nu ineens een hoop inspiratie om toch op pad te gaan. Spullen gepakt en op de topokaart gekeken waar ik een goede open plek had waarbij de wolken vanuit het zuiden goed zichtbaar zouden zijn!
Ik was eigenlijk iets te laat want toen ik uit de auto stapte was het het al een stuk lichter en was het contrast tussen de wolken wat minder, maar de beweging zat er 'nog goed in'!

Bij de eerste plek was de beweging van de wolken zijwaarts. Even zoeken wat de juiste sluitertijd moest zijn; te lang is niet mooi en bij te korte sluitertijd zie je geen beweging. Ik kwam uit op tijden tussen 1,5 en 4 sec. De dikke boom in het midden zorgt hier voor wat 'houvast' in de foto waardoor je juist meer gevoel van beweging krijgt.
Ik heb alle foto's omgezet naar zwart-wit, omdat er nauwelijks kleur in het landschap zit op dit moment en dan kun je er maar beter alles uithalen. Bovendien kun je met Silver Efex de lucht beter krijgen.
Uiteraard werk ik in het veld al met grijsverloop- en polarisatiefilter.

Daarna de heide opgezocht en naar de plek die ik thuis op de kaart had uitgekozen om de lucht 'van achteren' te kunnen krijgen. En dat klopte perfect!

Ook hier wat geëxperimenteerd met sluitertijden omdat de bewegende bomen hier een extra factor waren om rekening mee te houden. Bij de foto hierboven bewegen de bomen iets minder dan bij foto 2.
Toch wel erg leuk om met dit soort omstandigheden te fotograferen! Zoeken naar beweging in de lucht en de bomen, maar zelfs in de heide en het gras zoals hieronder!

De grootste klus was nog om de camera stil te houden, want zeker de (LEE) grijsverloopfilters (0.9 + 0.6 over elkaar) zijn behoorlijke 'windvangers' ....

Alle foto's met Canon 6D en Canon 17-40 mm of Sigma 12-24 mm en met grijsverloop, grijs- en/of polarisatiefilter en uiteraard vanaf (Redged) statief.

De eerste winterse dag!

De afgelopen weken was mijn rug niet van plan om mijn lijf datgene te laten doen wat ik in gedachten had en daarom even een soort onvrijwillige fotopauze genomen. Wat op zich helemaal niet verkeerd is overigens want dat stil zitten zet weer aan tot nadenken.
Deze periode van het jaar is hét moment voor zelfreflectie. Dat wordt mede veroorzaakt doordat er binnenkort foto's ingezonden moeten worden voor een diverse fotowedstrijden. Daardoor 'loop' je dus automatisch je foto's van het afgelopen jaar door en dat geeft een mooi beeld van wat je allemaal gedaan hebt. En tevens een gelegenheid om na te denken over plannen voor het komend jaar! Dit nadenken werd een paar weken geleden al ingezet doordat ik een nieuwe lezing moest voorbereiden. En het vertellen van 'jouw' verhaal is een perfecte manier om meer inzicht te krijgen in je drijfveren, je stijl en je werkwijze; blijft dus erg leerzaam om te doen!
In het laatste nieuwe nummer van Natuurfotopassie staat een tutorial van mij over winterfotografie en daarom begon het gisteravond wel te kriebelen bij het zien van het weerbericht. Vanochtend dus 2 uurtjes op pad bij het Rozeven in Roosendaal en de eerste winterse foto's kunnen maken!

Ruimte tussen de bladeren...

Herfstbladeren zijn niet alleen mooi vanwege hun kleur maar ook omdat er steeds meer ruimte komt tussen de bladeren doordat er exemplaren naar beneden vallen. Het is alsof de zittende bladeren nog even willen laten zien hoe mooi ze zijn en dit kan natuurlijk beter als die vervelende buurman niet in de pad hangt!
Hetzelfde gevoel heb ik in het voorjaar in het Hallerbos als de eerste beukenblaadje uit hun knop komen en er aan een zwarte-bruine woudreus allemaal kleine reepjes groen hangen. Zodra al het blad eraan hangt is het 'subtiele' er een beetje af en wordt het erg massaal. Niet lelijk natuurlijk, maar ik ga toch voor die eerste week en de laatste twee weken!

Wat me daarbij dit jaar ook opviel is dat sommige bomen van bovenaf kaal worden (het lijken net mensen) en anderen dat heel mooi verdelen. Dat laatste is natuurlijk het mooist! Op weg naar m'n werk fiets ik altijd langs een rij grote platanen en die verdelen dat heel mooi! Op deze foto kun je dat heel goed zien. Op zowat iedere takje (tot bovenin) zit ergens nog wel een blaadje te pronken!

Dit is overigens nog wel een soort 'test-foto' om te kijken wat het effect is en zeker nog een onderwerp om volgend jaar mee aan de slag te gaan! Ik ben er nu slechts 15 min mee bezig geweest omdat ik op weg was naar een 'beukenbos in de mist' en dat ging toch even voor!

Eindelijk eens de omstandigheden die al een flinke tijd op mijn verlanglijstje stonden; mist, een beukenbos in het 'bijna kale' stadium en ..... wat tijd natuurlijk.

Als een soort instinctieve reactie begon ik met de 70-200 mm op m'n camera om zo het landschap 'in elkaar te drukken' en de mistige bomen in de achtergrond mee te nemen in het beeld. Keuzes die je op dat moment maakt zijn; staand of liggend beeld, krappe uitsnede of juist veel erop, lichte of donkere achtergrond, bodem er wél of juist niet op, etc.
Heerlijk om mee te spelen en bijna iedere keuze leverde wel een aardig beeld op.

Daarna toch even overgeschakeld op de groothoek en vanuit een heel ander perspectief aan de slag met dezelfde overhangende takken. Ik ben bezig met de voorbereidingen van een lezing met de titel 'anders kijken' (voor een serie presentaties met de titel 'unlock potential') en deze foto's laten zien wat het effect is om anders te kijken naar bovenstaande bomen. De bovenste foto van deze blog zit ook in die serie!

Na 2 uur met een erg goed gevoel en een bruikbare serie foto's terug naar huis! Hopelijk volgend jaar weer!

Alle foto's met Canon 6D, Canon 70-200mm, Canon 17-40 mm, Sigma 35 mm en vanaf Redged RTC 336 statief

Héél veel water...

Dit weekend zijn 10 fanatieke natuurfotografen tijdens de workshop in de Ardennen 'geconfronteerd' met héél veel water! Niet alleen kwam het water bij tijd en wijle met bakken uit de lucht, maar het water in de Hoëgne stond ook nog eens zo'n 25 cm hoger dan normaal! Het beekje waarin anders het water vanuit de Hoge Venen zo mooi slingerend zich een weg naar beneden zoekt was nu op sommige plekken een bijna kolkend witte massa water. Even met je statief in het water staan was er dus nauwelijks bij deze keer. En ook geen mooie streepjes op het water van de luchtbellen die de stroming van het water volgen.

Maar daarom nog niet minder leuk natuurlijk! In ieder geval voldoende uitdagend:

• Rekening houden met het grote contrast tussen het witte water en de donkere zijkanten van de rivier en/of de stenen.
• Goed kijken naar compositie en beslissen wat je met de al behoorlijk kale bovenkant gaat doen (de herfststorm van vorige week maandag had op veel plaatsen al flink zijn best gedaan om alle bladeren van de bomen te blazen)
• De grote hoeveelheid water juist benadrukken door een flink deel van het beeld te vullen met dat water (zoals de foto hieronder)
• Hoe kun je toch het gevoel creëren 'vanuit de rivier' te kijken terwijl je er niet in kunt gaan staan.
• Hoe hou je je camera droog met al die regen...

Door voorzichtig aan de zijkant te staan kom je al een heel eind, zeker als je een laag standpunt in kunt nemen. Maar soms is juist een hoog standpunt mooi en zeker als je dan nog eens boven het water staat (op een bruggetje) en het water onder je door stroomt. De foto hieronder is zwart-wit gemaakt om de witte lijnen te benadrukken.

Tijdens de workshop zijn veel deelnemers ook bewust een tijd overgeschakeld op 70-200 mm om zo meer details van het water te kunnen fotograferen. Best lastig omdat je toch vaak de neiging hebt om vanuit groothoek te denken! Het is een andere manier van kijken met héél veel mogelijkheden:

Een andere mogelijkheid is om meer vanuit de hoogte naar beneden te fotograferen. Je 'voelt' dan weliswaar niet de kracht van het water, maar kunt weer wel de mooie lijnen van het stromende water benutten en zelfs versterken!

Bovenstaande foto is voor mij echt een 'klassieker' omdat je daar op die plek nauwelijks variatie hebt in het plaatsen van je statief. Ik heb hem al een paar jaar achter elkaar zo gemaakt en alhoewel het standpunt altijd hetzelfde is, zorgt de veranderende omgeving en de wisselende waterstand toch steeds voor een ander beeld.

De foto's hieronder zijn ook vanaf dezelfde plaats genomen, maar dan op andere tijdstippen. De bovenste rond de middag en de onderste toen het al donker was. Je krijgt dan een mooie blauwe gloed over het water, die wel weg te halen is in Lightroom, maar die ik nu bewust heb laten zitten in deze foto.

En als afsluitertje nog een foto met ander perspectief. 

Complimenten aan de enthousiaste, fanatieke workshopdeelnemers die ondanks de omstandigheden gewoon door bleven fotograferen! Volgend jaar weer een nieuwe workshop in dit prachtige gebied!

Met Canon 6D met Sigma 35 mm F/2.8,  Canon 17-40 mm F/4 en Canon 70-200 mm F/2.8

Redged RTC 336 statief

p.s. héél veel water krijg voor mij nog een extra dimensie omdat ik op de terugweg bericht kreeg dat een waterleiding in het huis het had begeven en de kelder was voorzien van een flinke laag water. Geen tijdsopnames daar, maar gewoon water scheppen en dweilen...! 

Met één lens op pad!

Uiteraard prijs ik me gelukkig met m'n (redelijk bescheiden) verzameling lenzen, maar zo af en toe dwing ik mezelf wel eens om met slechts één lens op pad te gaan. Een paar jaar geleden deed ik dat vaker. Zeker als ik met de fiets ging fotograferen. Maar de laatste tijd pak ik (te) vaak een behoorlijk volle rugzak mee als ik ga fotograferen.
Het grote voordeel van één lens is dat je helemaal 'vanuit die lens' gaat denken en niet gaat 'schakelen' tussen groothoek, tele, korte macro, lange macro etc... En het stomme is dat je dan eigenlijk ook nauwelijks een lens gaat missen!

De reden dat ik nu 'n dag met één en dezelfde lens heb gefotografeerd was dat ik een nieuwe Sigma lens mocht uitproberen; de Sigma 35 mm F/1.4 DG. Een prachtig gebouwde, zéér lichtsterke lens uit de nieuwe A(rt) klasse. Testdecor was de omgeving van de Hoëgne in de Belgische Ardennen en gisterochtend nog de Oude Buisse Heide (voor de macrobeelden).

Op full-frame is de 35 mm een 'prettige' groothoek en alhoewel ik m'n 17-40 mm vooral in de buurt van 17-20 mm gebruik had ik nu geen last van het feit dat ik 'achteruit' moest! Opvallend eigenlijk; je gaat dus echt anders kijken!

De lens is heerlijk scherp en heeft een mooie kleurweergave!

De mogelijkheid om met grote diafragma-openingen te fotograferen is zeker een meerwaarde, maar bij landschapsfotografie gebruik je dat waarschijnlijk wat minder. Maar wil je niet alles scherp hebben (zoals hierboven) dan is het wel gemakkelijk!.
Bovenstaande foto's zijn overigens allemaal vanaf statief gemaakt. De foto's hieronder niet en dan komt die lichtsterkte beter tot zijn recht!

Deze vliegenzwam stond in een heel donker bos en  is gefotografeerd bij F/1.8 (iso 3200 en 1/50 sec uit de hand).

Voor dit soort foto's is een zoomlens eigenlijk wel handiger, maar door wat te croppen krijg je natuurlijk hetzelfde effect.

Dit is weer mét statief en relatief lange sluitertijd (+ grijsfilter).

De foto's hieronder zijn gistermorgen gemaakt. Ik wilde eens uittesten wat de mogelijkheden zijn van deze lens voor macrogebruik is daarvoor is dit ook een erg leuke lens! Ten eerste omdat je natuurlijk prachtig kunt spelen met onscherpte en beperkte scherptediepte, maar ook omdat je (door het korte brandpunt) echt 'onder' het onderwerp kunt komen!

Je kunt wel aardig dichtbij komen, maar eigenlijk kom je dan iets te kort en dan is een tussenring (12mm) heel handig! Je komt dan op minder dan 5 cm vanaf de voorkant van de lens. Nadeel is wél dat de scherptediepte (zeker bij 1.4 - 2.0) erg beperkt is! Maar dat kan ook wel weer mooi zijn natuurlijk..!

Met dank aan Sigma Benelux!

50 tinten bruin?

Ik heb nog nooit zo genoten van de kleuren van verdord gras als afgelopen week op de Hoge Venen in de Belgische Ardennen. Wat een prachtige tinten bruin waren daar te zien! Het meest opvallende was het haast oranjekleurige gras met daartussen bijna wit gras alsof dit wilde laten zien hoe oud het al was. In het huisje waar we op vakantie waren lag een boek met foto's van de Hoge Venen in de zomer en de groene vlaktes die daarin te zien waren deden me eigenlijk niets. De Hoge Venen horen bruin te zijn zoals een Afrikaanse savanne! Pas dan komt de uitgestrektheid van dit gebied goed naar voren. Overigens; wit mag natuurlijk ook nog wel....

Grootste moeilijkheid in dit gebied is om diepte te creëren en dan zijn 'opvallende elementen' wel zo handig, zoals een mooie bomenrij of toch een groene (!) boom in een vlakte met bruin.

De meest krachtige combinatie was trouwens niet bruin-groen, maar rood-groen van de lijsterbes struiken!

Maar of het 'sterker' is dan alleen maar bruin blijft een persoonlijke smaak denk ik. 

Alle foto's met Canon 6D en 70-200mm + 1.4 x en Redged statief.